Προτασεις

Η τάξη του ‘97

Μια τρίτη τάξη του λυκείου είναι πάντα μια ομάδα παιδιών που έχουν μάθει να ονειρεύονται «όλοι για τον καθένα και καθένας για όλους!»
Παιδιά ζωντανά κι όχι «ξενέρωτα», που μέλανε τη γλωσσά της νεολαίας, με ευαισθησίες και χιούμορ… Σένα κεντρικό λύκειο της Θεσσαλονίκης, ονειρεύονται και ερωτεύονται, προβληματίζονται για τα μεγάλα εθνικά και κοινωνικά θέματα του σήμερα. Κοντά τους ένας «σαλταρισμένος» φιλόλογος που ξέρει να κερδίζει το μυαλό και την κάρδια τους και, κυρίως, τους αποκαλύπτει την Αλήθεια! Όλα αυτά με φόντο την εξαίσια πόλη της Θεσσαλονίκης…

Ο ναυτικός χάρτης

Ένας ναυτικός χωρίς καράβι, εξορισμένος από τη θάλασσα, γνωρίζει μια παράξενη γυναίκα που έχει τις απαντήσεις σε ερωτήματα που κάποιο άντρες θέτουν στον εαυτό τους από καταβολής κόσμου… κυνηγοί ναυαγίων σε αναζήτηση του φαντάσματος ενός πλοίου που βυθίστηκε στη Μεσόγειο, προβλήματα γεωγραφικού πλάτους και μήκους των όποιων το μυστικό βρίσκεται κρυμμένο σε παλιές ρότες και ναυτικούς χάρτες, σε ναυτικά μουσεία, σε βιβλιοθήκες… Ποτέ η θάλασσα και η ιστορία, η επιστήμη της πλεύσης, η περιπέτεια και το μυστήριο δεν είχαν συνδυαστεί με τόσο αριστοτεχνικό τρόπο μέσα σε ένα μυθιστόρημα όσο στο Ναυτικό Χάρτη. Από το Μελβιλ ως τον Στηβενσον και τον Κονραντ, από τον Όμηρο ως τον Πατρικ Ο’Μπραιαν, η λογοτεχνία της θάλασσας βρίσκεται στις σελίδες αυτής της σαγηνευτικής ιστορίας.

«Νεροποντή» Αλκίνοος Ιωαννίδης
Και ναι!! Είναι γεγονός! Μετά από έξι ολόκληρα χρόνια από την τελευταία του προσωπική δισκογραφική δουλεία και δυο χρόνια μετά τις τελευταίες του εμφανίσεις σε μουσική σκηνή, ο Αλκίνοος Ιωαννίδης επιστρέφει με τον νέο του δίσκο με τίτλο «Νεροποντή». Ο τίτλος «Νεροποντή» παραπέμπει στην αντίθεση ανάμεσα στην 6χρονη δημιουργική του «ξηρασία» και στην καταιγιστική έμπνευση του για την συγγραφή τραγουδιών, αφού εν τω μεταξύ κυκλοφόρησε το άλμπουμ «Που Δύσην ως Ανατολην» με κυπριακά παραδοσιακά τραγούδια. Στο δίσκο «Νεροποντή» δίνοντας τον πρώτο λόγο στη φόρμα της κλασσικής μουσικής, με τη συμμετοχή συμφωνικής ορχήστρας, φωνητικών συνόλων αλλά και με αποχρώσεις της ελληνικής παραδοσιακής και τζαζ, καταφέρνει να δώσει έναν ήχο ιδιαίτερο. Οι σαφείς κοινωνικοπολιτικές αναφορές του πλέκονται με την κατάθεση των εσωτερικών αναζητήσεων του, μέσα από στοίχους.
Ωστόσο παρά την συμφωνική ορχήστρα, υπάρχει και ένα τραγούδι δοσμένο σε αφηγηματική μορφή με τίτλο «Πατρίδα», ενώ το τραγούδι «Παιδί» το τραγουδά μόνο με την κιθάρα του εμπνεόμενος από το γεγονός ότι έγινε πατέρας.
Περιλαμβάνει και δυο τραγούδια με αυτοσαρκαστικό στίχο, το τετράστιχο τραγούδι «Επιτυχία!» και το «Ήταν ανάγκη:». Στο τελευταίο κομμάτι του δίσκου καταγράφεται μέχρι και ο ήχος από μια αναποδογυρισμένη άρπα.
Ρούλα Καραγκούνη